ഈശ്വരനും ഗുരുവും - ശുഭചിന്ത

അമൃതവാണി

ഈശ്വരന്‍ നമ്മളില്‍ത്തന്നെയാണ്, നമ്മളില്‍നിന്നു ഭിന്നമല്ല എന്നു ശാസ്ത്രം പറയുന്നു. അങ്ങനെയെങ്കില്‍ ഗുരുവെന്തിനാണ്? എന്നു ചിലര്‍ ചോദിക്കാറുണ്ട്. ഈശ്വരന്‍ നമ്മളില്‍ത്തന്നെയാണ്. എന്നാല്‍ ഈശ്വരനെ അനുഭവിച്ചറിയണമെങ്കില്‍ ഒരു ഗുരുവിനെ സമാശ്രയിച്ച് നമ്മളിലെ അഹങ്കാരത്തെ ഇല്ലാതാക്കണം.

ഗാഢനിദ്രയില്‍ കഴിയുന്ന ആളിനെ ഉണര്‍ത്തണമെങ്കില്‍ ഉറങ്ങാതിരിക്കുന്ന ഒരാള്‍ വേണം. തീ കൊളുത്തിപ്പിടിക്കാനുള്ള ഘടകങ്ങള്‍ തിരിയിലുണ്ടെങ്കിലും അതില്‍ തീകൊളുത്തണമെങ്കില്‍ കത്തുന്ന മറ്റൊരു തിരിയുടെ ആവശ്യമുണ്ട്. അതുപോലെ നമ്മുടെയുള്ളില്‍ത്തന്നെയുള്ള ഈശ്വരനെ അറിയുന്നതിനും ജ്ഞാനിയായ ഗുരുവിന്റെ സഹായം ആവശ്യമാണ്. കിണര്‍ കുഴിക്കുമ്പോള്‍ ചിലയിടത്ത് എത്രകുഴിച്ചാലും വെള്ളംകിട്ടില്ല. എന്നാല്‍ നദിയുടെ സമീപപ്രദേശങ്ങളില്‍ അല്‍പം കുഴിച്ചാല്‍ത്തന്നെ വെള്ളംകിട്ടും. അതുപോലെ ഗുരുസാമീപ്യത്തില്‍ ശിഷ്യന്റെ ഉള്ളിലെ നല്ലഗുണങ്ങളും കഴിവുകളും വേഗം പ്രകടമാകുന്നു.

ശിഷ്യന്റെ അലസത മാറ്റാനും വാസനകളെ അതിജീവിക്കാന്‍ അവനെ പ്രാപ്തനാക്കാനുമായി ഗുരു പല സാഹചര്യങ്ങളും സൃഷ്ടിക്കും. ഒരിക്കല്‍ ഒരു ഗുരുവും ശിഷ്യനും തീര്‍ഥയാത്രകഴിഞ്ഞ് ആശ്രമത്തിലേക്ക് മടങ്ങുകയായിരുന്നു. യാത്രാമധ്യേ ശിഷ്യന്‍ പറഞ്ഞു, ”ഗുരോ! എനിക്കിനി ഒരടി മുന്നോട്ടുവെക്കാന്‍ കഴിയില്ല. ഞാന്‍ കുറച്ചുനേരം ഈ ആല്‍ച്ചുവട്ടില്‍ വിശ്രമിക്കട്ടെ.” ഗുരു ഏറെ നിര്‍ബന്ധിച്ചെങ്കിലും ശിഷ്യന്‍ കൂടെ ചെന്നില്ല. ഗുരു ഒറ്റയ്ക്ക് യാത്രതുടര്‍ന്നു. വഴിയരികില്‍ പാടത്ത് കുറച്ചുപേര്‍ ജോലിചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അടുത്തുതന്നെ അവരുടെ കുട്ടികള്‍ കളിക്കുന്നു. ഒരു കൊച്ചുകുഞ്ഞ് നിലത്ത് കിടന്നുറങ്ങുന്നു.

ഗുരു ആരുമറിയാതെ ആ കുഞ്ഞിനെ എടുത്തുകൊണ്ടുപോയി മരച്ചുവട്ടില്‍ ഉറങ്ങുകയായിരുന്ന ശിഷ്യന്റെ അടുത്തുകിടത്തി.എന്നിട്ട് ഗുരു ഒരിടത്ത് മറഞ്ഞുനിന്നു. കുഞ്ഞിനെ കാണാനില്ലെന്നറിഞ്ഞ് പാടത്ത് ആകെ ബഹളമായി. കുഞ്ഞിനെ അന്വേഷിച്ച് എല്ലാവരും ഓടിവന്നപ്പോള്‍ ബഹളം കേട്ട് ശിഷ്യന്‍ ഉറക്കത്തില്‍നിന്ന് ഉണര്‍ന്നിരുന്നു. ‘നീയാണോടാ ഞങ്ങളുടെ കുഞ്ഞിനെ കൊണ്ടുപോയത്?’ എന്ന് ചോദിച്ച് അവര്‍ ശിഷ്യനെ തല്ലാനൊരുങ്ങി. അതു കണ്ടതും ശിഷ്യന്‍ ചാടി എഴുന്നേറ്റ് അതിവേഗം ഓടി ആശ്രമത്തിലെത്തി. ഗുരു പതുക്കെ നടന്ന് ആശ്രമത്തില്‍ തിരിച്ചെത്തിയപ്പോള്‍ ശിഷ്യന്‍ തളര്‍ന്ന് കിടന്നുറങ്ങുന്നു. ഗുരു ചോദിച്ചു,

”ഒരു ചുവട് മുന്നോട്ടുവെക്കാന്‍ കഴിയില്ലെന്നുപറഞ്ഞ നീ എന്നെക്കാള്‍ മുമ്പേ ഇവിടെ എത്തിയല്ലോ.” ഗുരുവിന്റെ വാക്ക് അനുസരിക്കാന്‍ ശിഷ്യന്‍ വിമുഖതകാട്ടുമ്പോള്‍, ശിഷ്യനെ നേര്‍വഴിക്കു കൊണ്ടുവരാന്‍ ഏതു മാര്‍ഗവും ഗുരു സ്വീകരിക്കും. ഇന്നു നമ്മള്‍ മനസ്സിനും ഇന്ദ്രിയങ്ങള്‍ക്കും അടിമയാണ്. എന്നാല്‍, ഗുരുവിന്റെ നിര്‍ദേശങ്ങള്‍ക്കൊത്തു നീങ്ങിയാല്‍ നമ്മള്‍ എന്നേക്കുമായി ഈ അടിമത്ത്വത്തില്‍നിന്ന് സ്വതന്ത്രരാകും