സ്വാമിയേ ശരണമയ്യപ്പാ” എന്ന നവാക്ഷരീ മന്ത്രം

“സ്വാമിയേ ശരണം അയ്യപ്പാ” എന്ന ശരണം വിളി ഒൻപതു അക്ഷരങ്ങളുള്ള ഒരു നവാക്ഷരീ മന്ത്രമാകുന്നു .പൊരുൾ അറിയാതെയെങ്കിലും ഇത് ഉച്ചരിക്കാത്ത അയ്യപ്പ ഭക്തന്മാരില്ല. ഹൃദയ നിർഭരമായ ഭക്തിയാൽ ഈ മന്ത്രം ഉച്ചരിക്കുമ്പോൾ , ഏതൊരു ഭക്തമനസ് ആണ് ആനന്ദ സാഗരത്തിൽ ആരാടാത്തത്?. ശരനാരവങ്ങൾ എങ്ങും മുഖരിതമാകുന്ന ഈ വൃശ്ചികപുലരിയിൽ , ഈ ദിവ്യ മന്ത്രത്തിന്റെ പൊരുൾ അറിയുമ്പോൾ അയ്യപ്പ ഭക്തർ കൂടുതൽ സന്തുഷ്ട്ടരാകും.

സ്വാമിയെന്നും ശരണം എന്നും അയ്യപ്പൻ എന്നും ഉള്ള മൂന്നു വചനങ്ങളാണ് ഈ മന്ത്രത്തിലെ ഉള്ളടക്കം

സ്വാമി എന്ന മഹത്തായ പദം സനാതന ധർമ്മത്തിന്റെ ആദിമ പ്രചോദനമാകുന്നു .  എല്ലാ ഭാഷയിലും ഈ പദം സ്ഥാനം പിടിച്ചിരിക്കുന്നു . അതുകൊണ്ടുതന്നെ ലോകം മുഴുവൻ ആദരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള ഒരു ശബ്ദമാണ് “സ്വാമി” എന്നതു . സ്വാമി എന്നാൽ അധിപൻ എന്നാണർഥം. ഉടമസ്ഥൻ എന്നും ഇതിനു അർത്ഥമുണ്ട് . മണ്ഡല വ്രതം തുടങ്ങിയാൽ അയ്യപ്പന്മാര്ക്ക് കാണുന്നതൊക്കെ “സ്വാമി” ആണ് . പണ്ട് കാലത്ത് സ്ത്രീകൾ ഭർത്താക്കന്മാരെ സ്വാമി എന്ന് വിളിച്ചിരുന്നതായി പുരാണങ്ങളിൽ കാണാം . ആധുനിക യുഗത്തിൽ ഇങ്ങനെ ബഹുമാന സുചകമായ ഒരു പദം സ്ത്രീകൾക്ക് അന്യമായിരിക്കുന്നു . സ്വാമി എന്ന പദത്തിൽ ഈശ്വരീയത ഉണ്ടെന്നുള്ളത് ആർക്കും നിക്ഷേധിക്കനാവില്ല .പക്ഷെ ഉച്ചാരണ ശുധിയില്ലാത്തവർ പലപ്പോഴും “സാമി” എന്ന് പറയാറുണ്ട്. ഈ ഉച്ചാരണം അർത്ഥ ശൂന്യമാകുന്നു . ആസാമി എന്ന പദം ലോപിച്ചാൽ സാമി ആകും . കയ്യിലിരുപ്പു മോശമായവൻ എന്ന് ഈ പദത്തിന് അർത്ഥ വ്യാഖാനം ചെയ്യാം .

ഭൌതിക പ്രപഞ്ചം ഉപേക്ഷിച്ചു ആധ്യാത്മിക ലോകത്തിന്റെ ഉടമയായി തീര്ന്നതുകൊണ്ടാണ് സന്യാസിമാരെ സ്വാമി എന്ന് വിളിക്കുന്നത്‌ . ഇന്ദ്രീയ ജയം നേടിയ യോഗിയെ സ്വാമി എന്ന് തന്നെ വിളിക്കണം . സ്വന്തം ആത്മാവിലെ ഈശ്വര ചൈതന്യത്തെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു ആ സ്വത്വത്തെ സ്വംശീകരിച്ചവൻ ആരോ ആ വ്യക്തിയാണ് സ്വാമി. ഹൈന്ദവ കുലത്തിന്റെ അനാദിയായ സംസ്കാരമാനുസരിച്ചു ദൈവങ്ങളെയും ദൈവതുല്യരായ മനുഷ്യാത്മാക്കളെയും സ്വാമി എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ശ്രീ രാമസ്വാമി, ശ്രീ കൃഷ്ണ സ്വാമി, ഹനുമാൻ സ്വാമി , അയ്യപ്പ സ്വാമി എന്നിങ്ങനെ . അപ്പോൾ സ്വാമി എന്ന് വിളിക്കുമ്പോൾ , എല്ലാവരാലും ആദരിക്കപ്പെടുകയും , എല്ലാത്തിന്റെയും അധിപനായി അംഗീകരിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു മഹത്തായ ശക്തിയാണെന്ന് ധരിക്കണം.

ശരണം എന്ന വാക്ക് ഹൃദയപൂർവമായ ഒരു സമർപ്പണത്തിന്റെ സന്ദേശമാണ് . ജീവിത യാത്രയിൽ , കാല ചക്രത്തിന്റെ അനസ്യുതമായ ഭ്രമണത്തിൽ സ്വന്തമെന്നു കരുതിയതെല്ലാം നഷ്ടമാകുമ്പോൾ അവസാനത്തെ ആശ്രയത്തിനായി എന്തോ ഒന്ന് ബാക്കിയുണ്ട് എന്നുള്ള പ്രതീക്ഷയാണ് ഈശ്വരൻ . ശരണം എന്നത് എല്ലാവരും കൈ വെടിയുമ്പോൾ, എല്ലാതിനാലും ഉപേക്ഷിക്കപെടുമ്പോൾ , ലഭിക്കുന്ന അവസാനത്തെ ആശ്രയതിന്റെ പൊരുൾ ആകുന്നു . ആ ആശ്രയം സ്വശതമാകുന്നു. അഭയം പ്രാപിക്കാൻ ഇനിയും ഒരത്താണി ബാക്കിയുണ്ട് എന്ന വിശ്വാസമുള്ളവർക്ക് മാത്രമേ ശരണം എന്ന വാക്കിന്റെ അർഥം ഉൾകൊള്ളാൻ കഴിയുകയുള്ളൂ. ആ വിസ്വസമില്ലാതവൻ ശരണം ഇല്ലാത്തവനാകുന്നു.

എല്ലാം നല്കാനും, ഉപദേശിക്കുവാനും, രക്ഷകനായി വർതിക്കുവാനും കഴിയുന്ന വ്യക്തിയെ അച്ഛൻ എന്നോ അപ്പൻ എന്നോ വിളിക്കാം . അയ്യപ്പന്മാർകിടയിൽ ഏറ്റവും പരിചയസമ്പന്നനായ വ്യക്തിയാണ് ഗുരുസ്വാമി ആകുന്നത്. ആധ്യാത്മിക ജ്ഞാനത്തിലുടെ, നന്മ നിറഞ്ഞ ജീവിതം പ്രദാനം ചെയ്യുന്ന ഗുരുവിനെ പിത്രുസമാനനായി കാണുന്നു . ജന്മം നല്കിയ ആൾ പിതാവായി അറിയപ്പെടുന്നത് പോലെ , എല്ലാം നല്കിയ ഈശ്വരൻ അയ്യപ്പൻ ആയി അറിയപ്പെടുന്നു . അയ്യൻ എന്നതു വിഷ്ണുവിന്റെയും അപ്പൻ എന്നതു ശിവന്റെയും സങ്കല്പ്പമാകുന്നു അപ്പോൾ എല്ലാത്തിന്റെയും അധിപനോട് ആശ്രയതിനുവേണ്ടിയുള്ള ഒരു ഭക്തന്റെ യാചനയാണ്‌ ഈ മന്ത്രത്തിന്റെ പൊരുൾ.

എന്റെ ജീവനും, ആത്മാവിനും, പ്രപഞ്ചത്തിനും, നാഥൻ ആയുള്ളവനെ, എന്റെ ജന്മവും, ജീവിതവുമാകുന്ന മഹാ ക്ലെശങ്ങളിൽ നിന്നും , അശുഭങ്ങൾ ആകുന്ന ശത്രുക്കളിൽ നിന്നും , അജ്ഞാനമാകുന്ന ദുഷ്പ്രവർതികളിൽ നിന്നും മോചിപ്പിച്ചു നിത്യവും അങ്ങയുടെ അധീനത്തിലുള്ള ആത്മ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ അധികാരിയായി എന്നെഉയർത്തണമേ, എനിക്ക് ആശ്രയം നല്കേണമേ എന്ന പ്രാർത്ഥന ചുരുക്കി പറഞ്ഞാൽ “സ്വാമിയേ ശരണമയ്യപ്പാ” എന്ന നവാക്ഷരീ മന്ത്രമായി .അങ്ങനെ ഈ മണ്ഡല കാലം ധന്യമാകട്ടെ .