ഒരു രാജാവിന് രണ്ട് മക്കളുണ്ടായിരുന്നു. ധർമ്മിഷ്ടനും നീതിമാനുമായിരുന്നു രാജാവ്. പിൻഗാമിയെ തിരഞ്ഞെടുക്കാൻ സമയമായപ്പോൾ, രാജകുമാരന്മാരിൽ ആരെ രാജ്യഭാരം ഏല്പിക്കും എന്ന ചിന്തയിലായി അദ്ദേഹം. തന്റെ മക്കളിൽ ആരാണ് രാജാവാകാൻ യോഗ്യൻ എന്ന് കണ്ടുപിടിക്കണം. അതിന് ഒരു പരീക്ഷണം നടത്താൻ അദ്ദേഹം തീരുമാനിച്ചു. രാജാവ് മക്കളെ അടുത്തുവിളിച്ച് രണ്ടുപേർക്കും ചെറിയ ഒരു തുക നൽകി പറഞ്ഞു: 'ഈ പണം ഉപയോഗിച്ച് നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ കൊട്ടാരങ്ങൾ നിറയ്ക്കണം. നിങ്ങളിൽ ആരാണോ ഈ ജോലി ഏറ്റവും ഭംഗിയായി നിർവ്വഹിക്കുന്നത്, അയാളെ എന്റെ അനന്തരാവകാശി ആയി വാഴിക്കും.'
മൂത്ത മകൻ ചിന്തിച്ചു: 'ഇതു കുറച്ച് പണമേയുള്ളൂ. ഇതുകൊണ്ട് എന്റെ കൊട്ടാരം മുഴുവൻ നിറയ്ക്കാനുള്ള സാധനങ്ങൾ ഞാനെങ്ങനെ വാങ്ങും?' എത്ര ചിന്തിച്ചിട്ടും അയാൾക്ക് തീരുമാനം എടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അവസാനം നഗരത്തിലുള്ള ചപ്പുചവറുകൾ വാങ്ങി അയാൾ തന്റെ കൊട്ടാരം നിറച്ചു.
ജ്യേഷ്ഠനേപ്പോലെ അനുജനും ആദ്യം ഉത്തരം കിട്ടാതെ വിഷമിച്ചു. പക്ഷേ, അശാൾ കൂടുതൽ മനസ്സിരുത്തി ചിന്തിച്ചു. ഒടുവിൽ ആ പണം കൊണ്ട് അയാൾ നല്ല മണമുള്ള ഒരു സുഗന്ധദ്രവ്യം വാങ്ങി തന്റെ കൊട്ടാരത്തിലെ മുറികളിലെല്ലാം അടിച്ചു. അതിന്റെ നറുമണംകൊണ്ട് കൊട്ടാരത്തിലെ മുറികളെല്ലാം നിറച്ചു.
ഇത് നമ്മുടെ ഓരോരുത്തരുടേയും കഥയാണ്. ഈ കഥയിലെ കൊട്ടാരം നമ്മുടെ ഹൃദയമാണ്. പണം നമ്മുടെ ജീവിതമാണ്. നമുക്ക് രണ്ട് കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാം. ഒന്നുകിൽ അവിവേകത്തിന്റെ മാർഗത്തിൽ സഞ്ചരിക്കാം. പക്ഷേ, ഇത് നമ്മുടെയും മറ്റുള്ളവരുടെയും ജീവിതം ദുർഗന്ധം വമിപ്പിക്കുന്നതാക്കും. അല്ലെങ്കിൽ വിവേകത്തിന്റെയും ഈശ്വരേച്ഛയുടെയും മാർഗത്തിലൂടെ സഞ്ചരിച്ച് നമ്മുടെയും മറ്റുള്ളവരുടെയും ജീവിതം സുഗന്ധപൂരിതമാക്കാം. ഏത് മാർഗം തിരഞ്ഞെടുക്കണമെന്ന് നമുക്ക് നിശ്ചയിക്കാം
അമ്മ
No comments:
Post a Comment