യഥാര്‍ത്ഥമായ ധര്‍മ്മമാണ് ധര്‍മ്മയുദ്ധം. സത്യത്തെയും ധര്‍മ്മത്തെയും കൊണ്ട് അസത്യത്തെയും അധര്‍മ്മത്തെയും ജയിച്ചാല്‍ കലിയുഗത്തില്‍ കിട്ടുന്നത് നാമസങ്കീര്‍ത്തനമാകുന്നു. ഇങ്ങനെ അജ്ഞാനത്തെയും അധര്‍മ്മത്തെയും സത്യധര്‍മ്മാദികളെക്കൊണ്ടു ജയിക്കുന്നു. തന്മൂലം ഗുരു തന്റെ ഉള്ളില്‍ രൂപാന്തരപ്പെടുന്നു. അപ്പോള്‍ ആ അവസ്ഥയിലുള്ള ഗുണങ്ങളെ വര്‍ണ്ണിക്കുന്നതാണ് ഈശ്വരനു സഹസ്രനാമം ഉണ്ടെന്നു പറയുന്നത്.
ഇങ്ങനെയിരിക്കുന്ന ഒരു ദൈവിക പുരുഷന്‍ മറ്റുള്ളവരെക്കാള്‍ ജ്ഞാനിയും ധര്‍മ്മിയുമാണ്. തന്മൂലം അവന്‍ മനുഷ്യര്‍ക്കും ദൈവത്തിനും മദ്ധ്യസ്ഥനാണ്. ഈ മദ്ധ്യസ്ഥനെക്കാളും ദൈവം സര്‍വ്വജ്ഞനും, സമ്പൂര്‍ണ്ണനും, സര്‍വ്വശക്തനുമാകുന്നു. അതുകൊണ്ട് ഈ മദ്ധ്യസ്ഥനു മനസ്സിലും, വായിലും, പ്രവൃത്തിയിലും യാതൊരു വഞ്ചനയും കളങ്കവും ദൈവത്തോടു ചെയ്യുവാന് നിവൃത്തിയില്ല.
അതുകൊണ്ട് ദൈവം ഇവനെ വിശ്വസിക്കുന്നതു തന്നെയാണ് ഇവന്റെ സത്യധര്‍മ്മാദികള്‍ക്കുള്ള അടിസ്ഥാനവും അനുഗ്രഹവും. ഇതു പോലെ തന്നെ മനുഷ്യലോകത്തിന് ദൈവം ഗുരുവാണ്. അവന്‍ മര്‍ത്യനെക്കാള്‍ സമ്പൂര്‍ണ്ണജ്ഞാനിയും സര്‍വ്വശക്തനും സര്‍വ്വാത്മനാ മനുഷ്യലോകത്തിനു വന്ദിതനുമാണ്. തന്മൂലം മോക്ഷാര്‍ഹത ആഗ്രഹിക്കുന്ന ആരും തന്നെ മനസാ വാചാ കര്‍മ്മണാ യാതൊരു കള്ളവും ഗുരുവിന്റെ മുമ്പാകെയും തന്നില്‍ തന്നെയും ചെയ്‌വാന്‍ നിവര്‍ത്തിയില്ല. ആ ഗുരുവിന് ശിഷ്യനിലേക്കുള്ള വിശ്വാസമാണ് അവനു കിട്ടുവാന്‍ പോകുന്ന സര്‍വ്വവിധ മോക്ഷത്തിനും അനുഗ്രഹത്തിനും അടിസ്ഥാനമായിത്തീരേണ്ടത്.
No comments:
Post a Comment