ഉണ്ണിക്കണ്ണന്‍

ഉണ്ണിക്കണ്ണന്‍

ഗുരുവായൂരപ്പന്‍റെ തിരുനടയില്‍

ഞാനെന്‍ നെഞ്ചകം പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു

ഉണ്ണി തന്‍ ഭക്തിയെന്‍ മനസ്സില്‍

വിടരണമെന്നു ഞാനിച്ചിച്ചുവപ്പോള്‍

കണ്ണുമടച്ചു ഞാനുണ്ണി തന്‍ രൂപത്തെ-

യുള്ളില്‍ നിനച്ചൊരു നേരം

സാന്ത്വനമോലുന്ന ശ്യാമള വര്‍ണ്ണന്‍റെ

വേണുവിന്‍ മന്ത്രണം കേട്ടു

ചിത്തം നിറയുന്നയാടയാഭരണങ്ങ-

ളുണ്ണിക്കലങ്കാരമായി

കാഴ്ച ശിവേലിയുമായ് വരും കണ്ണന്‍റെ

ദിവ്യ രൂപത്തെ തൊഴുതു

ആടിക്കഴിഞ്ഞോരാ കളഭക്കൂട്ടെന്നുടെ

നെറ്റിയില്‍ ചൂടി ഞാനപ്പോള്‍

നേദിച്ചു തീര്‍ന്നോരെന്നുണ്ണി തന്‍

നൈവേദ്യമാനന്ദപൂര്‍ണ്ണം ഭുജിച്ചു

കണ്ണുമടച്ചങ്ങു നാമജപം ചെയ്തു-

വാനന്ദ ചിത്തനായ് ഞാനും

സാഷ്ടാംഗം വീണു പ്രണമിച്ചെന്നുണ്ണിയെ

നെഞ്ചക കോവിലിലിരുത്തി

ഉണ്ണിയെ വിട്ടു തിരിച്ചങ്ങു പോകണ-

മെന്നു നിനച്ചൊരു നേരം

സാധ്യമല്ലുണ്ണി നിന്‍ ചൈതന്യമാ-

ണിന്നെന്നുള്ളം പ്രകാശിക്കുമഗ്നി

നിന്നെപ്പിരിയുവാനില്ലെനിക്കിച്ഛയുo

നിന്നുടെ ദാസനാവേണം

എന്നുടെ ജീവിതമിന്നു സമര്‍പ്പിതം

ഉണ്ണി തന്‍ തൃക്കാല്‍ക്കലെന്നും….

എന്‍റെയുണ്ണി തന്‍ തൃക്കാല്‍ക്കലെന്നും….