ഭഗവാനെക്കുറിച്ച്‌ ചിന്തിക്കുമ്പോള്‍, അവിടുത്തോടു പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുമ്പോള്‍ കണ്ണു നിറയണം. അതാണ്‌ ഏറ്റവും വലിയ സാധന. കരഞ്ഞുള്ള പ്രാര്‍ത്ഥനപോലെ ആ ദിവ്യപ്രേമത്തിന്റെ ആനന്ദം നുകരുവാന്‍ പറ്റിയ മറ്റൊരു സാധനയുമില്ല. ഈശ്വരനെ സ്നേഹിക്കാന്‍ പ്രത്യേകിച്ച്‌ എന്തെങ്കിലും യോഗ്യത നേടണമെന്നില്ല. വിദ്വാനോ തത്ത്വചിന്തകനോ മാത്രമേ ഭഗവാനെ വിളിക്കാവൂ, ആരാധിക്കാവൂ എന്നൊന്നുമില്ല. നമ്മള്‍ എങ്ങനെ വിളിച്ചാലും, ഹൃദയത്തില്‍നിന്ന്‌ ഉയരുന്നതാണെങ്കില്‍ നിശ്ചയമായും അത് അവിടുന്ന്‌ കേള്‍ക്കുകതന്നെ ചെയ്യും. ഒരു കൊച്ചുകുഞ്ഞു വിശക്കുമ്പോഴും അമ്മയെക്കാണാനും താലോലിക്കപ്പെടാനുമെല്ലാം എങ്ങനെ വിളിച്ചു കരയുന്നുവോ അതുപോലെ നിഷ്കളങ്കമായി, മേറ്റ്ല്ലാം മറന്നു ഭഗവാനുവേണ്ടി കരഞ്ഞുപ്രാര്‍ത്ഥിക്കണം. അങ്ങനെ ചെയ്താല്‍ അവിടുത്തേക്ക്‌ വന്നേ മതിയാവൂ. ആരെങ്കിലും അങ്ങനെ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നത്‌ കേട്ടുകൊണ്ട്‌ അടങ്ങിയിരിക്കാനവിടുത്തേക്ക്‌ കഴിയുകയില്ല.– മാതാ അമൃതാനന്ദമയീദേവി
No comments:
Post a Comment