“യഥാര്‍ത്ഥ ഭക്തന് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുമ്പോള്‍ അത് ഈശ്വരനോടുള്ള ആത്മസമര്‍പ്പണമാണ്‌. ഭക്തന് സ്വന്തം ജീവിതം ഭഗവാനര്‍പ്പിക്കുകയാണ്‌. ശരിയായ പ്രാര്‍ത്ഥനയെന്നാല്‍ ഈശ്വരേച്ഛയ്ക്ക്‌ പൂര്‍ണമായും കീഴ്‌വഴങ്ങുകയാണ്‌. അവിടെ തനിക്ക്‌ ഇന്നത്‌ വേണമെന്നുള്ള നിബന്ധനയില്ല, ആവശ്യങ്ങളുടെ പട്ടികയില്ല, ഭഗവാനോട്‌ ഒന്നും അങ്ങോട്ട്‌ നിര്‍ദ്ദേശിക്കുന്നില്ല. യഥാര്‍ത്ഥ ഭക്തന് ഭഗവാന്‍ തന്റെ അകത്തും പുറത്തും ഒരുപോലെ വ്യാപിച്ച, എങ്ങും നിറഞ്ഞ, എല്ലാം അറിയുന്ന, സര്‍വ്വശക്തിചൈതന്യമാണ്‌. ആ ബോധമുള്ളതുകൊണ്ട്‌ തന്റെ ബലഹീനതയും ഭഗവാന്റെ ദീനവാത്സല്യവും കാരുണ്യവുമൊക്കെയാണ്‌ ഭക്തന്റെ പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ നിറഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്നത്‌. അഹങ്കാരം തനിക്ക്‌ ഭാരമാണെന്നറിഞ്ഞ്‌ ആ ചുമട്‌ ഇറക്കിവയ്ക്കാന്‍ ഭക്തന് ഭഗവാന്റെ സഹായത്തിനായി കേഴുന്നു.– മാതാ അമൃതാനന്ദമയീദേവി
No comments:
Post a Comment