ശ്രീ ഗണേശായ നമഃ ॥ ഋഷയ ഊചുഃ ॥
ഭാഗവതം തൃതിയസ്കന്ദേ ത്രയോദശേ അദ്ധ്യായേ ശ്ലോകം 34 മുതുൽ 45 വരെ
ജിതം ജിതം തേഽജിത യജ്ഞഭാവനാ ത്രയീം തനും സ്വാം പരിധുന്വതേ നമഃ ।
യദ്രോമഗര്തേഷു നിലില്യുരധ്വരാസ്തസ്മൈ നമഃ കാരണസൂകരായ തേ ॥ 1॥
രൂപം തവൈതന്നനു ദുഷ്കൃതാത്മനാം ദുര്ദര്ശനം ദേവ യദധ്വരാത്മകം ।
ഛന്ദാംസി യസ്യ ത്വചി ബര്ഹിരോമസ്വാജ്യം ദൃശി ത്വങ്ഘ്രിഷു ചാതുര്ഹോത്രം ॥ 2॥
സ്രുക്തുണ്ഡ ആസീത്സ്രുവ ഈശ നാസയോരിഡോദരേ ചമസാഃ കര്ണരന്ധ്രേ ।
പ്രാശിത്രമാസ്യേ ഗ്രസനേ ഗ്രഹാസ്തു തേ യച്ചര്വണം തേ ഭഗവന്നഗ്നിഹോത്രം ॥ 3॥
ദീക്ഷാനുജന്മോപസദഃ ശിരോധരം ത്വം പ്രായണീയോദയനീയദംഷ്ട്രഃ ।
ജിഹ്വാ പ്രവര്ഗ്യസ്തവ ശീര്ഷകം ക്രതോഃ സഭ്യാവസഥ്യം ചിതയോഽസവോ ഹി തേ ॥ 4॥
സോമസ്തു രേതഃ സവനാന്യവസ്ഥിതിഃ സംസ്ഥാവിഭേദാസ്തവ ദേവ ധാതവഃ ।
സത്രാണി സര്വാണി ശരീരസന്ധിസ്ത്വം സര്വയജ്ഞക്രതുരിഷ്ടിബന്ധനഃ ॥ 5॥
നമോ നമസ്തേഽഖിലമന്ത്രദേവതാദ്രവ്യായ സര്വക്രതവേ ക്രിയാത്മനേ ।
വൈരാഗ്യഭക്ത്യാത്മജയാനുഭാവിതജ്ഞാനായ വിദ്യാഗുരവേ നമോ നമഃ ॥ 6॥
ദംഷ്ട്രാഗ്രകോട്യാ ഭഗവംസ്ത്വയാ ധൃതാ വിരാജതേ ഭൂധര ഭൂഃ സഭൂധരാ ।
യഥാ വനാന്നിഃസരതോ ദതാ ധൃതാ മതങ്ഗജേന്ദ്രസ്യ സപത്രപദ്മിനീ ॥ 7॥
ത്രയീമയം രൂപമിദം ച സൌകരം ഭൂമണ്ഡലേനാഥ ദതാ ധൃതേന തേ ।
ചകാസ്തി ശൃങ്ഗോഢഘനേന ഭൂയസാ കുലാചലേന്ദ്രസ്യ യഥൈവ വിഭ്രമഃ ॥ 8॥
സംസ്ഥാപയൈനാം ജഗതാം സതസ്ഥുഷാം ലോകായ പത്നീമസി മാതരം പിതാ ।
വിധേമ ചാസ്യൈ നമസാ സഹ ത്വയാ യസ്യാം സ്വതേജോഽഗ്നിമിവാരണാവധാഃ ॥ 9॥
കഃ ശ്രദ്ദധീതാന്യതമസ്തവ പ്രഭോ രസാം ഗതായാ ഭുവ ഉദ്വിബര്ഹണം ।
ന വിസ്മയോഽസൌ ത്വയി വിശ്വവിസ്മയേ യോ മായയേദം സസൃജേഽതിവിസ്മയം ॥ 10॥
വിധുന്വതാ വേദമയം നിജം വപുര്ജനസ്തപഃസത്യനിവാസിനോ വയം । ( var ജയം ?)
സടാശിഖോദ്ധൂതശിവാംബുബിന്ദുഭിര്വിമൃജ്യമാനാ ഭൃശമീശ പാവിതാഃ ॥ 11॥
സ വൈ ബത ഭ്രഷ്ടമതിസ്തവൈഷ തേ യഃ കര്മണാം പാരമപാരകര്മണഃ ।
യദ്യോഗമായാഗുണയോഗമോഹിതം വിശ്വം സമസ്തം ഭഗവന് വിധേഹി ശം ॥ 12॥
ഇതി ശ്രീമദ്ഭാഗവതപുരാണാന്തര്ഗതം വരാഹസ്തോത്രം സമ്പൂര്ണം ॥
No comments:
Post a Comment