കൃഷ്ണമുക്തകങ്ങൾ

ഡി. കെ. എം. കർത്താ 


കൃഷ്ണജാഗരം 

നേരം ദിവ്യവിഭാതവേള, ഹരി  തൻ നിദ്രാടനം നിർത്തിയാ
നീലക്കൺകൾ തുറന്നു, വീണ്ടുമലസം പൂട്ടീ, മയങ്ങീടുവാൻ;
ദേഹം തെല്ലു തിരിഞ്ഞു, കൈകളരികിൽ തപ്പുന്നു, സ്വപ്നാലസം,
വേണൂസ്പർശം, ഉടൻ സ്മിതോദയം !  ഇതാ ശ്രീകൃഷ്ണ സൂര്യോദയം !!!


കൃഷ്ണാശനം
മേൽപ്പത്തൂരരുളുന്ന ദിവ്യകവിതാക്ഷീരാന്നമല്ലോ ഭുജി-
ച്ചീടുന്നൂ മൃദുഹാസമോടെ ഭഗവാൻ ശ്രീലപ്രഭാതങ്ങളിൽ ;
പൂന്താനം മധുരം കലർത്തിയരുളും പാനപ്പയസ്സാഹരി ---
ച്ചാണാക്കണ്ണൻ ഉറങ്ങിടുന്നതു നിശാകാലത്തു  നാൾതോറുമേ !!!


കൃഷ്ണകേളി

കേളിക്കൂത്തിലുലഞ്ഞഴിഞ്ഞു ചിതറും നീലച്ചുരുൾ കൂന്തലിൻ
സ്വാച്ഛന്ദ്യത്തെയടക്കി നീലമയിലിൻ പീലിക്കിരീടത്തിനാൽ
ചേലിൽപ്പിന്നെയുമമ്മ നീലയഴകിൻ സർവസ്സ്വമായ് മാറ്റവേ,
ആശ്ലേഷത്തെയഴിച്ചു  ചാടിയകലും ലീലാവിലോലാ ! ജയ !!!


കൃഷ്ണതീർത്ഥാടനം

പൂജയ് ക്കായ് മഴ തോരവേ ഹരിയിതാ കേറുന്നു, ഗോപീഗണ --
ത്തോടൊപ്പം തുളസീവനം വിടരുമാ ഗോവർദ്ധനത്തിൽ സ്വയം;
നേരം സന്ധ്യ;  ചെരാതുകൾ തെളിയവേ,   പാടുന്നു തീർത്ഥാടകർ :---
"മേഘത്തിന്നകിടുമ്മവെച്ച കുളിരാം ശൈലക്കിടാവേ  ജയ !



കൃഷ്ണപ്രിയം 

താനേ തന്നെ കൊഴിഞ്ഞ പീലിയിളകും പീഡം;  ദയാഭൂമിയിൽ ---
ത്താനേ വീണു നിറന്ന ഗുഞ്ജമണികൾ കോർത്തുള്ള മാലാവ്രജം;   
താനേ തന്നെ ചുരന്ന പാലുനിറയെപ്പാനം;  വസന്തത്തിലോ 
താനേ വന്നു  ചുഴന്ന ഗോപവനിതാസഖ്യം മുരാരീപ്രിയം !!!


കൃഷ്ണോത്സവം 
നീലം,  കൃഷ്ണ !  ചുരുണ്ട കൂന്തലി;  ലരക്കെട്ടിൽ തുകിൽത്തുണ്ടിലോ,
പീതം; ചുണ്ടിലതീവ ശോണിമ;  ചിരിത്തെല്ലിൽ നിലാവിൻ നിറം; 
മാറിൽ ചേർന്നൊരു  കുന്നിമാലയിലതിശ്യാമാരുണങ്ങൾ; ഭവ ---
ദ്ദേഹത്തിൽ നിറമൊക്കെയൊത്തു കൊടിയേറുന്നുണ്ടു   വർണ്ണോത്സവം !!!  


കൃഷ്ണദർശനം

കാതിൽ സ്നേഹ രഹസ്യമന്ത്രമരുളും രാധാമുഖം; ചുണ്ടിലോ 
നാദത്തിൻ പ്രണവം നുകർന്നു മൃദുവായ്  പാടുന്ന പുല്ലാംകുഴൽ;
പീലിക്കൺകൾ നിറഞ്ഞൊരാ മുടിയിലോ നീലോജ്ജ്വലൽസൌഭഗം;
മാറിൽപ്പൂവനമാല;  കൃഷ്ണഭഗവൻ !  തന്നാലുമീ  ദർശനം   !!!


-------------------------------------------------------------------------------------------
പീഡം =  ശിരോലങ്കാരം;  ഗുഞ്ജാ =  കുന്നിക്കുരു