ജനമേജയൻ

പുരാണ കഥകളിലൂടെ
--------------------------
ജനമേജയൻ

മഹാഭാരതത്തിൽകുരുവംശത്തിലെ ഒരു രാജാവാണ്ജനമേജയൻ. പരീക്ഷിത്ത് രാജാവിന്റെയും മദ്രാവതിയുടെയും മകനായി ജനിച്ച ജനമേജയൻ പാണ്ഡവമദ്ധ്യമനായ അർജ്ജുനന്റെ മകൻഅഭിമന്യുവിന്റെ ചെറുമകനാണ്. പരീക്ഷിത്ത് രാജാവിന്റെ മരണശേഷംഹസ്തിനപുരത്തിന്റെസിംഹാസനത്തിലേറിയ ജനമേജയനനാണ് വ്യാസശിഷ്യനായ വൈശമ്പായനൻമഹാഭാരതകഥ വിവരിച്ചുകൊടുക്കുന്നത്.
പിതാവായപരീക്ഷിത് മഹാരാജാവ് തക്ഷകന്റെസർപ്പദംശം മൂലം മരണമടഞ്ഞു. തക്ഷകനോടുള്ള വൈരാഗ്യമാണ് ജനമേജയനെ സർപ്പസത്രം നടത്താൻ പ്രേരിപ്പിച്ചത്. രാജഭാരമേറ്റ് കുറച്ചു വർഷങ്ങൾക്കുശേഷമാണ് ജനമേജയൻഉദങ്കമഹർഷിയെ കണ്ടുമുട്ടുന്നതും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഉപദേശപ്രകാരംതക്ഷശിലയിൽ വെച്ച് സർപ്പസത്രയാഗം നടത്തിയതും. ശ്രുതശ്രവസ്സ് മഹർഷിയുടെ പുത്രനായ സോമശ്രവസ്സ് ആയിരുന്നു അന്ന് ജനമേജയന്റെ പുരോഹിതൻ. സർപ്പസത്രത്തിന്റെ യാഗാചാര്യനായത് ചണ്ഡഭാർഗ്ഗവൻ എന്നമഹർഷിയായിരുന്നു.വ്യാസൻ തുടങ്ങീയ മുനിജനങ്ങൾ പരികർമ്മികളായും യാഗത്തിൽ പങ്കെടുത്തിരുന്നു. സർപ്പസത്രയാഗം പൂർണ്ണമാവാതെ അസ്തികൻ എന്ന മുനികുമാരന്റെ അഭ്യർത്ഥനപ്രകാരം തടസ്സപെട്ടു.അഷ്ടനാഗങ്ങളിൽ ഒരാളായതക്ഷകനിഗ്രഹം ആയിരുന്നു യാഗത്തിന്റെ പ്രധാന ഉദ്ദേശലക്ഷ്യം.

തക്ഷശിലയിൽ യാഗം ചെയ്യാൻജനമേജയൻ ഉദ്ദഗമഹർഷിയുടെ അനുവാദത്തോടെ യാഗശാല പണിതീർത്തു. തക്ഷക്ന്റെ പേരിനോട് സാമ്യമുള്ളതിനാലാവാം തക്ഷശില യാഗത്തിനായി തിരഞ്ഞെടുത്തത്. യാഗശാലയുടെ പണിപൂർത്തിയായപ്പോൾ ശാല പണിത തച്ചൻ മുഹൂർത്തലക്ഷണത്താൽ യാഗം ഇടയ്ക്കുവെച്ച തടസ്സപെടുമെന്നു അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. ഈ കാരണത്താൽ ജനമേജയൻ തന്റെ അനുജന്മാരായ ശ്രുതസേനൻ, ഉഗ്രസേനൻ, ഭീമസേനൻ എന്നിവരെ യാഗശാലക്ക് ചുറ്റും കാവൽ ഏർപ്പെടുത്തി. യാഗം തുടങ്ങി കഴിഞ്ഞാൽ തീരുന്നതുവരെ പുറത്തു നിന്നു ആരെയും അകത്തേക്ക് പ്രവിശിപ്പിക്കരുത്. പ്രധാനഹോതാവായി ചണ്ഡഭാർഗവനേയും മറ്റു ഹോതാക്കളായി അദ്ധ്വര്യൻ, ഹോതാ, ഉത്ഗതൻ, ബ്രഹ്മ എന്നീ മഹർഷിമാരെയും നിയുക്തരാക്കി. ഉദ്ദഗമഹർഷിയായിരുന്നു ഇതിനെല്ലാം നേതൃത്വം കൊടുത്തത്.ഉദങ്കമഹർഷിക്ക് തക്ഷകനോടുണ്ടായിരുന്ന ശത്രുതയായിരുന്നു ഇതിനുള്ള കാരണം. ശ്രുതശ്രവസ്സ് മഹർഷി കുലഗുരുവായി യാഗത്തിനുവേണ്ട മറ്റു ഉപദേശങ്ങൾ നടത്തി (ധൗമ്യമഹർഷിക്കുശേഷംകുരുവംശത്തിന്റെ പുരോഹിതനായത് ശ്രുതശ്രവസ്സ് ആയിരുന്നു).

യാഗത്തെ തുടർന്ന് നിരവധി നാഗങ്ങൾ യാഗാഗ്നിയിൽ വന്നു പതിച്ചു ഇല്ലാതായി. മറ്റു പലനാഗങ്ങളും അഗ്നിയിൽ വീണിട്ടുംതക്ഷകൻ വീഴാത്തതിനാൽ, ജനമേജയ നിർദ്ദേശത്താൽ ചണ്ഡഭാർഗ്ഗവൻതക്ഷകനെ പ്രത്യേകമായി ആവാഹിച്ചു. ജനമേജയൻ സർപ്പസത്രയാഗം നടത്തുന്നതു മനസ്സിലാക്കി തക്ഷകൻ ഇതിനോടകം ദേവേന്ദ്രന്റെ സഹായം തേടിയിരുന്നു. തക്ഷകന്റെ സുഹൃത്തായതിനാലാൽ ദേവേന്ദ്രൻ സഹായം വാഗ്ദാനം ചെയ്തു. ദേവേന്ദ്രൻ തന്റെ അർദ്ധസിംഹാസനം നല്കി തക്ഷകനെ സംരക്ഷിച്ചതറിഞ്ഞ ഉദങ്കൻ ദേവേന്ദ്രനേയും തക്ഷകനേയും സിംഹാസനത്തേയും ഒന്നായി യാഗാഗ്നിയിലേക്ക് ആവാഹിച്ചു. ദേവസിംഹാസനം ഉൾപ്പെടെ ദേവേന്ദ്രനും അഗ്നിയിൽ വീഴുമെന്നഘട്ടത്തിൽ തക്ഷകനെ ഉപേക്ഷിച്ച് ദേവേന്ദ്രൻ രക്ഷപെട്ടു. ഈ സമയത്ത് യാഗശാലയുടെ കവാടത്തിൽ ചെറിയ ഒരു ബ്രാഹ്മണബാലൻ (അസ്തികൻ) എത്തുകയും, ബാലന്റെ ദിവ്യതേജസ്സിൽ ജനമേജയന്റെ അനുജൻ ശ്രുതസേനൻ അകത്തേക്ക് കടത്തിവിടുകയും ചെയ്തു. (അല്പനേരത്തേക്ക് ശ്രുതസേനൻ ജനമേജയന്റെ വാക്കുകൾ മറന്നുപോയി).

നാഗസ്ത്രീയായ ജരൽകാരുവിന്റെ പുത്രനായിരുന്നു അസ്തികൻ. അസ്തികന്റെ പിതാവിന്റെ പേരും ജരൽകാരുവെന്നു തന്നെയായിരുന്നു. തേജസ്വിയായ ബ്രാഹ്മണബാലനെ കണ്ട് അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന എല്ലാവരും ബഹുമാനപുരസ്സരം വന്ദിച്ചു. അസ്തികൻ യാഗശാലയിൽ പ്രവേശിച്ച് പാപകരമായ പ്രാണിഹിംസ നിർത്തിവെക്കാൻ ജനമേജയന്റെ പുരോഹിതനായ ശ്രുതശ്രവസ്സിനോട് പറഞ്ഞു.

ജനമേജയെനെക്കുറിച്ച് മറ്റൊരു കഥയുണ്ട്

പരീക്ഷിത്തിനെ കൊന്ന തക്ഷകൻ ദേവേന്ദ്രന്റെ സിംഹാസനത്തിനടിയിൽ ചുറ്റിയിരിക്കുകയും “ഓം സ്വാഹ” എന്ന മന്ത്രത്തോടെ ദേവേന്ദ്രനെയും വഹിച്ചുകൊണ്ട് യജ്ഞാഗ്നിയിലേക്ക് പതിക്കാൻ തുടങ്ങുകയും ചെയ്തു. ഇക്കാര്യം മനസ്സിലാക്കിയ ബ്രഹ്മദേവൻ യജ്ഞം നിർത്തിവെക്കാൻ ആജ്ഞാപിക്കുകയും ജനമേജയൻ യജ്ഞം നിർത്തിവെക്കുകയും തക്ഷകൻ മരണത്തിൽനിന്നു രക്ഷപ്പെടുകയും, ആ തക്ഷകൻ തന്റെ വംശം നശിപ്പിക്കാൻ കാരണക്കാരനായ ജനമേജയനെ ശപിക്കുകയും ജനമേജയന് മാറാത്ത കുഷ്ഠരോഗം ബാധിക്കുകയും ചെയ്തു.

തന്റെ കുഷ്ഠരോഗം മാറാൻ ജനമേജയൻ എത്രശ്രമിച്ചിട്ടും സാധിച്ചില്ല. അവസാനമായി, മരിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് ഗുരുവായൂരിൽ വരാൻ തീരുമാനിക്കുകയും ഭഗവാന്റെ വിഗ്രഹത്തിനു മുൻപിൽ സാഷ്ടാംഗം വീണ് നമസ്കരിക്കുകയും ചെയ്തു. അവിടെ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് വിഗ്രഹത്തിലേയ്ക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടത് സുസ്മേര വദനനായ അഞ്ച് വയസ്സ് മാത്രം പ്രായം തോന്നിക്കുന്ന സാക്ഷാൽ ശ്രീകൃഷ്ണനെയായിരുന്നു.
ഇങ്ങനെയും
ജനമെജയനെകുറിച്ചു ഗുരുവായൂർ മഹാത്മ്യത്തിൽ പറയുന്നുണ്ട്..