മഹാവിഷ്ണുവിന്റെ വസതിയിലേക്കുള്ള യാത്രയിലാണ് നാരദമുനി.....,
മാര്‍ഗ മദ്ധ്യേ അദ്ദേഹം തപസ്സനുഷ്ഠിക്കുന്ന ഒരു സന്യാസിയെ കണ്ടുമുട്ടി....
സന്യാസി നാരദരോട് പറഞ്ഞു:
"മാമുനെ എനിക്കെന്നാണ് മോക്ഷം കിട്ടുക എന്ന് ഭഗവാനോട് തിരക്കണേ ... "
നാരദര്‍തലകുലുക്കി....
അദ്ദേഹം യാത്ര തുടർന്നു....
കുറെദൂരം മുന്നോട്ടു ചെന്നപ്പോള്‍ അദ്ദേഹം മറ്റൊരു തപസ്വിയെ കണ്ടു മുട്ടി.....,
അദ്ദേഹവും ഇതേ കാര്യം മാമുനിയോടു ആവശ്യപ്പെട്ടു....
ദര്‍ശനം കഴിഞ്ഞു മടങ്ങിയ നാരദര്‍ ആ തപസ്വികളെ വീണ്ടും കണ്ടു മുട്ടി.....
നാരദര്‍ ഒരാളോട് പറഞ്ഞു:
" താങ്കള്‍ക്ക് ഇനി നാല്ജന്മം കൂടി കഴിഞ്ഞാലേ മോക്ഷം കിട്ടു എന്ന് ഭഗവാന്‍ അരുളി "
ഇത് കേട്ട തപസ്വി....
"ഈശ്വരാ നാല് ജന്മമോ ?"
അദ്ദേഹം നിരാശയിലായി...
"എന്റെ അധ്വാനം എല്ലാം പാഴായല്ലോ........
ഇനി എന്തിനീ പാഴ് വേല"....
ആ സന്യാസി തപസ്സു നിര്‍ത്തി അവിടം വിട്ടുയാത്രയായി.......
രണ്ടാമത്തെ തപസ്വിയും മുനിയോടു തന്റെകാര്യം തിരക്കി, നാരദര്‍ വളരെ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു....
"താങ്കളുടെ കാര്യം വളരെ പ്രയാസമാണ്....."
സന്യാസി പറഞ്ഞു:
"എന്തായാലും പറയൂ ,കേള്‍ക്കട്ടെ "
ദൂരെനില്‍ക്കുന്ന പുളി മരം ചൂണ്ടിനാരദര്‍ പറഞ്ഞു:
"അതിലെത്ര ഇലയുണ്ടോ,അത്രയും ജന്മം കഴിഞ്ഞാലെ താങ്കള്‍ക്ക് മുക്തി ലഭിക്കു ."
"ഹാവൂ .... അപ്പോള്‍ എനിക്ക് മുക്തി ലഭിക്കും എന്ന് ഉറപ്പാണ്‌......
അതിനായിഎത്ര കാലം വേണമെങ്കിലും ഞാന്‍ കാത്തിരിക്കാം ...."
അദ്ദേഹം ആനന്ദം കൊണ്ട് തുള്ളിച്ചാടി .......
ആ നിമിഷം അവിടെ ഒരു ജ്യോതിസ്സ് തെളിഞ്ഞു....
അശരീരി മുഴങ്ങി.... !
"കുഞ്ഞേ, നീ ഇപ്പോള്‍തന്നെ മുക്തനായിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.......
നിന്റെ ക്ഷമയും സ്ഥിരോല്‍സാഹതിനുള്ളമനസ്സും നിന്നെ സ്വതന്ത്രനാക്കിയിരിക്കുന്നു."
പ്രശ്നങ്ങള്‍ ഇല്ലാത്ത ജീവിതം ഇല്ല ......
അതിനെ അതിജീവിക്കുകയാണ് നമുടെ ധര്‍മം......
തടസ്സങ്ങള്‍ കണ്ടു മനം മടുത്താല്‍ വിജയം ഒരിക്കലും അരികിലാകില്ല.......
സ്ഥിരോല്‍സാഹിക്കെ വിജയംനേടാന്‍കഴിയൂ.....
No comments:
Post a Comment