തൃച്ഛംബരത്തപ്പൻ - ശ്രീകൃഷ്ണസ്തുതികൾ

ത്രിച്ചംബരത്തപ്പനെ വാഴ്ത്തികോണ്ടുള്ള, നാമശകലങ്ങൾ.  പണ്ടു മലബാറിലെ എല്ലാ ഹിന്ദു ഭവനങ്ങളിലും ചോല്ലുമായിരുന്നു

ഉദയഗിരി ചുവന്നു ഭാനുഭിംഭം വിളങ്ങി
നളിനമുകുളജാലേ മന്ദഹാസം വിടർന്നു
പനിമതി മറവായി ശംഖനാഥം മുഴങ്ങി
ഉണരുക കണികാണ്മാനമ്പരേ ത്രിച്ചമ്പരേശാ

ത്രിച്ചംബരത്തു പെരുമാൾക്കു ചെറുപ്പമെന്നുച്ചേർ വിളിച്ചു പറയുന്നിതു ലോകരെല്ലാം

വിശ്വം ചമക്കുമുടനെയതു കാത്തടുക്കും
വിശ്വൈകനാഥനു കളിപ്പുരയെന്നപോലെ

വെളുത്ത വെന്നീരണിയുന്നു ദേഹം

വെളിച്ചമേ കണികാണ്മതിനുണ്ട് കാംക്ഷ
തളിപ്പറമ്പ് അന്പിന തമ്പുരാനെ
കനക്കവേ ഞാനിതാ കൈതോഴുന്നേൻ

ചിറ്റാടയും ചെറുചിലമ്പ് മോരോണവില്ലും
പോന്തലിയും കനക ചേലകൾ പൂണ്ട ദേഹം
ത്രിച്ചംബരത്തു ശ്രീയുൽസവ വേലകാണാൻ

ക്രിഷ്ണാ നിനക്കായ് സന്തതം കൈതോഴുന്നേൻ

പുലർന്നുതേ ദേവകി നന്ദനാ കേൾ
വിരിഞ്ഞുതേ താമരയമ്പൽ കൂമ്പി

നടന്നുതേ കാലികൾ കാടുതോറും
ഉണരാത്തതെന്തെന്നുടെ വാസുദേവാ

വ്രിന്ദാവനത്തിൽ മരുവീടിന വാസുദേവാ

നിന്നോടെനിക്കു ചെറുതായോരു ചോദ്യമുണ്ട്
ധതിയുറി തൊടുവാൻ നീളമില്ലാത്ത നീ
ചെന്ന് ത്രിഭുവനമീരടിയായളന്ന വാറെങ്ങനെ വാസുദേവാ

അണ്ണാക്കിൽ തങ്ങി വെണ്ണക്കഷ്ണമലിയുവാനെന്നു
കള്ളക്കണ്ണീരോടും യശോദക്കുടയ മ്രിദു തുകിൽ തുണ്ട്
തൂങ്ങിപ്പിടിച്ചും തിണ്ണം ശാഠ്യം പിടിച്ചും

കണ്ണനുണ്ണിക്കുടൻ താൻ കണ്ണിൽ കാരുണ്യപൂരം
കവിത വിതരുമെൻ നാക്കു നന്നായിടട്ടെ

ഉണ്ണീ വാ വാ കുളിച്ചു കുറികളുമിട്ടുണ്ണണം

നീ കുമാരാ ഇന്നല്ലോ നിൻപിറന്നാൾ
ചളിപോടികളഞ്ഞു എന്നീവണ്ണം നടപ്പാൻ
എന്നീവണ്ണം യശോദവച്ചനാമതുകേട്ട്
മെല്ലെ ചിരിച്ചൊരുണ്ണി ശ്രീ ക്രിഷ്ണരൂപം
മമ ഹ്രിതി വാഴണം വാസുദേവാ